O witaminie K

Nazwa witaminy K pochodzi od niemieckiego „koagulation”, co oznacza krzepnięcie krwi i podkreśla jej przeciwkrwotoczne właściwości. To obok witamin A, D i E związek rozpuszczalny w tłuszczach. Z przewodu pokarmowego witamina K ulega wchłanianiu w obecności kwasów żółciowych. Podobnie jak inne lipidy dostaje się do krwi krążącej w tzw. chylomikronach za pośrednictwem naczyń limfatycznych. Początkowo magazynowana jest w wątrobie, a następnie trafia do kości, mózgu, serca i trzustki.

Postaci witaminy K

Witaminą K określamy grupę związków chemicznych będących poliizoprenoidowymi pochodnymi naftochinonu . Związki o tej strukturze mogą zawierać filochinon (witamina K₁) oraz menachinon (witamina K₂). Wśród nich wyróżniamy szereg pochodnych opisywanych skrótem „MK”. Najlepiej przebadane menachinony to MK-4, MK-7 oraz MK-9. Związki te występują w niektórych produktach spożywczych i są dostępne w suplementach diety. Filochinon (K₁) jest syntetyzowany ze spożywanych przez nas roślin. Menachinon (K₂) to natomiast substancja pochodzenie zwierzęcego i wytwarzana przez mikroorganizmy flory bakteryjnej występujące w przewodzie pokarmowym. Charakteryzuje ją najwyższa aktywność biologiczna.